Rechtzaak Goede Herder
De advocaat Liesbeth Zegveld heeft hoger beroep aangekondigd tegen de afwijzing van haar schadeclaim tegen de Goede Herder door de rechtbank Haarlem in Maart 2023.
Graag willen wij als bestuur Kinderdwangarbeid Meisjes Goede Herder met deze brief toelichten waarom wij deze procedure niet ondersteunen. Wij hebben destijds, na consultatie van deskundigen en uitvoerig overleg met onze achterban, geconcludeerd dat een civielrechtelijke procedure tegen de congregatie weinig kansrijk was gezien de wetgeving en jurisprudentie betreffende de verjaringstermijn voor civielrechtelijke claims tegen een private organisatie. We hebben daarom gekozen voor een herstelrechtelijk benadering waarin zowel de overheid als de Goede Herder zijn betrokken. Met deze aanpak hebben wij bereikt dat de Minister van Justitie en Veiligheid in 2020 tijdens een door ons georganiseerde bijeenkomst zijn excuses heeft aangeboden voor de ernstige fouten die destijds door de Kinderbescherming zijn gemaakt. Vervolgens hebben in totaal ongeveer 250 ex-pupillen van de Goede Herder van het Schadefonds Geweldmisdrijven van de overheid een bedrag van 5.000 gulden ontvangen als symbolische tegemoetkoming voor de geleden schade. Parallel hieraan hebben we een brief ontvangen van de overste van de internationale orde van de Goede Herder waarin zij haar excuses heeft aangeboden voor het onrecht dat de vrouwen in hun jeugd is aangedaan. Dit is, voor ons bekend, de eerste keer dat deze internationaal opererende orde daartoe is overgegaan. Deze excuses zijn door Zuster Lucia Kabaze, verantwoordelijk voor de orde in de Benelux, nog eens herhaald tijdens de opening in 2022 van het door de orde gefinancierde monument in Velp ter nagedachtenis van de duizenden vrouwen die destijds in de instellingen van de Goede Herder van hun vrijheid zijn beroofd en uitgebuit.
De bij onze stichting aangesloten vrouwen kijken, alles overziende, met enige voldoening terug op wat wij met onze aanpak aan erkenning, excuses en genoegdoening van de overheid en de orde hebben weten af te dwingen. Wij zien ons zelf, in de woorden van een van ons, niet meer als slachtoffers maar als overwinnaars.
Het door Mv. Zegveld tegen verjaring aangevoerde argument dat alle ex-pupillen zouden lijden aan een psychiatrische stoornis (Stockholm syndroom) en daarom niet eerder in staat zouden zijn geweest voor hun belangen op te komen, achten wij, met de rechtbank, ongefundeerd. Dat mv. Zegveld daartoe ons allen, buiten ons om, door een hiertoe niet-gekwalificeerde getuige-deskundige, de socioloog Paul Schnabel, heeft laten diagnosticeren als psychiatrisch patiënt hebben wij als respectloos ervaren.
De bij de procedure betrokken vrouwen worden door voortzetting van deze in hoger beroep nagenoeg geheel kansloze rechtszaak mogelijk op kosten worden gejaagd. Zij zullen hierdoor in ieder geval nog jaren verwikkeld blijven in een juridische strijd die de verwerking van wat hen is aangedaan in de weg zal staan. We achten voortzetting van deze procedure daarom niet in hun belang. We hopen dat zij zich alsnog bij het oordeel van de rechtbank zullen kunnen neerleggen om met ons te vieren wat inmiddels langs herstelrechtelijke weg is bereikt. De steunbetuigingen in enkele media voor het door mv. Zegveld in te stellen hoger beroep lijken ons, hoe goed bedoeld ook, ondoordacht en daarom niet opportuun.
Bestuur stichting KMGH, Anita Suuroverste (voorzitter), Joke Vermeulen en Jan van Dijk (adviseur)
